Cando preparamos a bolsa do hospital non hai que esquecer:

• Documentos importantes: DNI, tarxeta sanitaria, libro de embarazada, historial.
• Roupa para a nai: pixamas/camisones compatibles coa lactación, discos de lactación, braguitas refugables (recomendables) ou non, suxeitador de lactación, compresas postparto (transpirables), bata e zapatillas, muda para a saída do hospital, cómoda e de talla utilizada durante o embarazo preferiblemente.
• Roupa para o bebé e cueiros: Gorros, bodys cómodos e fáciles de cambiar, pixamas ou primeiras mudas, calcetíns, manoplas.

Tamén se pode incluír un cepillo suave para peitear ao bebé. Non adoita ser necesario para os primeiros días cremas hidratantes ou cremas para o cambio de cueiro.

Hai que ter en conta o tempo de estancia hospitalaria habitual: 48h nos partos vaxinais e 72h nas cesáreas sen complicacións.

Cando a data prevista de parto achégase e o bebé está nunha posición diferente da cefálica (cabeza abaixo) é posible que o obstetra recomende realizar o xiro do bebé de forma manual (versión cefálica externa).

Realízase desde fóra do abdome, cunhas manobras que permiten ao bebé, que ten pouco espazo xa dentro do útero, poida virarse. Os riscos asociados a esta manobra son moi pouco frecuentes. As máis graves son o desprendemento de placenta, a rotura uterina ou hemorraxia.

Para previr estas complicacións ou poder tratalas de forma rápida, prográmase cando xa se alcanzou o termo (37 semanas). Así, no caso de que se presente algunha complicación durante o proceso, o parto pódese finalizar de forma urxente.

Ademais, utilízase a ecografía durante o procedemento para minimizar a posibilidade de complicacións, o que aumenta a seguridade da manobra.

O parto vaxinal tras unha cesárea previa é posible e recomendable sempre que non exista unha contraindicación médica, pois se asocia a menos complicacións que as cesáreas múltiples, e máis aínda se se planea ter máis embarazos nun futuro. Pero non está exento de riscos.

O máis grave, é a ruptura uterina, que é moi pouco frecuente pero pode comprometer a saúde de nai e bebé, e a posibilidade de embarazos futuros. A opción do parto vaxinal tras cesárea require que a incisión da cesárea fose transversal baixa (“horizontal, paralela ao chan”), que non tiveses unha rotura uterina previa, nin certo tipo de cirurxía uterina previa, incluídas tamén máis de dúas cesáreas anteriores.

O risco diminúe se non existen estes antecedentes e se xa hai máis de 18 meses da anterior cesárea.

As posicións para o parto poden ser moi diversas.

O parto de pé é unha opción escollida por aquelas mulleres que queren un parto natural. Para que se poida dar o parto natural con seguridade, é necesario que non existan certas complicacións durante o embarazo e parto.

Por exemplo, pódese parir de pé se se é diabética tipo 1, pero se durante o embarazo non se conseguiu un bo control da diabetes, poida que o estado da nai durante o parto salouco ou ben o tamaño do bebé (que adoita ser grande en fillos de nai diabética) imposibiliten un parto de pé, incluso un parto vaxinal.

Por tanto, se se opta por un parto de pé, hase de estudar cada caso concreto por parte do obstetra. Tamén é posible que durante a evolución do parto téñanse que tomar decisións obstétricas que modifiquen o plan de parto establecido inicialmente.

As clases preparto, como o seu nome indica, preparan ás nais e pais para o parto.

Son moi recomendables durante o embarazo e normalmente adóitanse empezar no final do segundo trimestre ou a principios do terceiro.

Tocan varios temas, coidados antes do parto, como recoñecer os síntomas de parto, como axudar a controlar a dor das contraccións, que exercicios axudan a favorecer o parto, etc. Tamén axudan a entender as fases que se van a producir durante o traballo de parto. Ter información axuda a chegar máis tranquila ao momento do parto.

Ás veces impártense desde o centro de atención primaria, outras veces ofrécenas os hospitais onde se está planificando que se produza o parto.

O feto nos primeiros meses de embarazo ten moito espazo para moverse no líquido amniótico.

Conforme o bebé crece, o seu espazo é máis limitado e é máis difícil que se dea a volta. Cando se aproxima a data de parto, a maioría de bebés sitúanse cabeza abaixo (en posición cefálica), que é a forma na que se produce un parto vaxinal eutócico (normal).

Outros en cambio, non se colocan en posición ata moi avanzado o embarazo ou non o fan nunca. Cando se chega ao termo, pódense practicar algunhas manobras para situalo, por parte do obstetra. Se a manobra non é suficiente ou non se practica, o bebé nacerá noutra posición (nádegas).

Hai posicións incompatibles co parto vaxinal, entón pode ser necesario finalizar o parto por cesárea.

O tapón mucoso é un acúmulo de moco máis ou menos espeso que pecha o paso polo pescozo uterino durante o embarazo.

Cando o parto se achega, o pescozo uterino acúrtase e logo dilátase. Deste xeito sóltase o tapón mucoso que o obstruía.

Por iso a expulsión do tapón mucoso é un elemento que avisa da chegada do traballo de parto. Pode anticiparse ao parto desde unhas horas ata varios días, mesmo semanas. Tampouco é infrecuente que non se aprecie a saída do tapón mucoso en ningún momento antes do parto. Se é o único síntoma e non se observa “rotura de augas” ou contraccións dolorosas rítmicas, non fai falta acudir a urxencias aínda.

O seu aspecto adoita ser claro ou sanguinolento/marrón.

O adianto do parto é unha das posibles complicacións do embarazo, xa sexa único ou múltiple.

É máis frecuente que se produza adianto do parto nos embarazos múltiples (xemelares),
como que xurdan outras complicacións neste tipo de embarazos. Por iso en caso de estar embarazada de xemelgos ou máis, os controis durante o embarazo serán máis frecuentes que nun embarazo único e de baixo risco.

Signos de que se pode estar a iniciar o traballo de parto son: contraccións rítmicas e dolorosas ou rotura de augas (saída de líquido amniótico pola vaxina, que pode ser abundante ou leve).

Ante estes sinais, sangrado, ou calquera síntoma de malestar non xustificado, débese acudir a urxencias obstétricas para valorar o estado do embarazo e dos fetos.