Tras o período de lactación materna exclusiva, que se recomenda ata os seis meses, iníciase o proceso de alimentación complementaria.

Ao engadir novos alimentos á dieta, o bebé demanda menos tomas de peito (ou menos cantidade en cada toma) o que estimula negativamente a produción materna para que esta redúzase. A redución adáptase á nova necesidade do bebé, polo que mentres dure a lactación, a mamá sempre ten leite dispoñible, tanta como o bebé demanda.

Cando se produce o destete (o bebé xa non realiza ningunha toma de lactación materna) é cando o leite deixa de producirse por completo, o que pode tardar desde semanas a meses desde que o bebé realiza a súa última toma ao peito. Tardará máis en suprimirse por completo naqueles casos que a lactación foi máis duradeira.

A estimulación que o bebé fai ao succionar directamente do peito, é a principal responsable do aumento da produción de leite. Cantas máis veces se poña ao bebé ao peito, especialmente nas tomas nocturnas, máis aumenta a produción de leite progresivamente.

Se o estímulo por algún motivo hase de facer cun extractor de leite (por exemplo: bebé enfermo ou separado da nai), as extraccións terán que ser aínda máis frecuentes. Coñécese como “extracción poderosa” a extraerse leite cada hora de día, cada dous ou tres de noite, para aumentar de forma rápida a produción de leite, e pode ser necesaria nalgúns casos.

Se a nai ten unha hipogalactia e estes métodos non son suficientes, pódese recorrer a produtos galactogogos pautados polo seu xinecólogo.

Durante a lactación é habitual que se produzan gretas nas mamilas.

Isto sucede sobre todo cando o bebé agárrase mal ao peito (non abre suficiente a boca, ten frenillo lingual curto, succiona da mamila e non da aureola).

Para que as gretas curen o principal é diagnosticar cal é o problema que as orixinou e corrixilo canto antes, para o que pode ser necesario consultar cunha asesora de lactación.

Mentres se corrixe a causa, o tratamento das gretas é deixar o peito ao aire o máximo tempo posible, aplicar clorhexidrina tras as tomas e se é necesario usar pezoneras temporalmente.

Se se produce infección da ferida, é necesario consultar cun médico para o seu tratamento.

Ás veces durante a lactación materna, o bebé pode morder o peito, o que resulta doloroso e pode lesionar areola e mamila. Adoita suceder porque a dentición (saída dos dentes) xera molestias nas enxivas que se alivian “mordendo”.

Se sucede durante a alimentación hai que retirar ao bebé e dicir un “non” firme e con cara seria, e en función da súa idade explicar os motivos.

Hai que tentar evitar os sobresaltos para non asustar ao bebé, pois ás veces secundariamente a unha mordida na que a reacción é un berro ou un sobresalto importante, o susto ao bebé tradúcese nunha folga de lactación (uns días nos que o bebé rexeita o peito) podendo interferir coa lactación materna. Se se produciu unha ferida pódese paliar a dor utilizando unha pezonera mentres cura a ferida.

A dor nos peitos durante a lactación non é normal, aínda que si habitual, e débese a algunha causa que hai que investigar e corrixir. A maioría de veces débese a un mal agarre do bebé, que pode acabar ocasionando gretas na mamila e perpetuar a dor. Pode producirse por fallo da técnica ao poñerse ao bebé ao peito, por problemas anatómicos do bebé como frenillo lingual curto, por problemas nas mamilas que non se corrixen adecuadamente…

Outras veces débese a un incorrecto baleirado da mama (obstrución se non se baleira con suficiente frecuencia) ou mastitis (inflamación con ou sen infección). Ante a aparición de dor hai que consultar cun profesional formado en lactación materna (comadrona, pediatra, asesor de lactación).

O cabelo normal ten etapas no seu crecemento, e unha delas é a caída (fase telógena), que logo se recupera con saída de pelo “novo”.

Tras o parto, nalgúns casos, prodúcese o chamado “efluvio telógeno postparto”, uns tres ou catro meses tras o parto. Nese momento moitos cabelos entran na etapa de caída á vez. Non é unha alopecia irreversible, senón que o cabelo recupérase por completo.

Non ten relación coa lactación materna, polo que a poden sufrir igual nais que non aleitan.

Se antes do embarazo xa se sufría de alopecia (androgenética, etc.) é importante consultar ao dermatólogo, pois pode haber unha reactivación da enfermidade de base.