Para axudar aos nenos/as a combater a infección á vez que se coida da súa flora bacteriana, pódense administrar os probióticos ao longo da duración do tratamento co antibiótico e prolongalo unha ou dúas semanas máis. Pasado este período, os que aportan os derivados lácteos deberían ser suficientes.

As enfermidades que máis frecuentemente se asocian a este tipo de lesións nas unllas dos pés son a dermatite atópica e a anemia ferropénica, ambas as cousas facilmente descartables polo pediatra.

Se isto sucede, a causa máis común é a vulvovaginitis inespecífica, que habitualmente cunha boa hixiene resólvese sen maior complicación. En ocasións pódese utilizar algunha crema específica. Debe evitar utilizar prendas tipo “leggins” moi axustadas que forzan o contacto da roupa interior coa vulva.

Se o neno/a pisa mal pero isto non é demasiado esaxerado ou rechamante, a causa máis probable é a anteversión femoral, que normalmente se corrixe coa idade. En calquera caso este tipo de dúbidas debe consultalas co seu pediatra.

A laparoscopia é unha técnica minimamente invasiva que se pode realizar con fins diagnósticos ou terapéuticos. Realizada por profesionais adestrados adecuadamente e coa medicación necesaria non comporta problemas para o paciente. É importante que cando realice o proceso de consentimento informado co equipo responsable, traslade todas aquelas dúbidas ou cuestións que lle produzan inquietude.

A caída do cabelo en nenos/as pode ser secundaria a múltiples causas: dermatite seborreica, enfermidades alérxicas, alteracións nutricionais, alteracións metabólicas, déficits de ferro ou zinc, alopecia areata…

É motivo de consulta co seu pediatra.

Por encima dos 18 meses de idade e probablemente antes, débese retirar a succión. Se o neno/a non quere beber leite nun vaso ou cunca non se lle debe forzar, non hai ningún inconvinte en que tome menos cantidade de leite a esta idade.

Pódenselle ofrecer no seu lugar almorzos variados (yogurt, tostadas, algo de froita…) ou algo de leite con cereais para que os tome con culler, pan con queixo ou con lonchas de xamón ou aguacate, un puñado de froitos secos picadiños, etc.

Se aos tres anos o neno/a non fala pero relaciónase correctamente, interactúa ben, entende o que se lle di e comunícase á súa maneira, pode que isto sexa un déficit illado, que ademais adoita ser transitorio.

En calquera caso, os nenos/as que non falan ou non constrúen frases simples con dous anos de idade, deben ser seguidos de preto, preferentemente nun centro de atención temperá.

As normas de alimentación na casa establécenas os pais, partindo das capacidades dos nenos/as para inxerir os diferentes alimentos e as súas texturas. Se a un neno/a que ten dificultades para abandonar rutinas previas afírmaselle no seu costume, volvendo a semisólidos ou líquidos, tardará moito máis tempo do debido en dar o paso.

En caso de perda de peso ou reaccións alérxicas, debe consultar co seu pediatra.

Para proteger del sol a un niño/a de 3 años sirve cualquier crema de factor 50. Esta se debe aplicar de forma frecuente, incluso las que son resistentes al agua. Estas últimas, si el niño/a permanece en el agua por más de 20 minutos, dejan de ser efectivas, por lo que pasado este tiempo se debería volver a aplicar la protección solar.

En cualquier caso, cuando se va a exponer a los niños/as al sol en verano, es mejor hacerlo en las horas no centrales del día, como a primera hora de la mañana o última de la tarde.

Para protexer do sol a un neno/a de 3 anos serve calquera crema de factor 50. Esta débese aplicar de forma frecuente, incluso as que son resistentes á auga. Estas últimas, se o neno/a permanece na auga por máis de 20 minutos, deixan de ser efectivas, polo que pasado este tempo deberíase volver aplicar a protección solar.

En calquera caso, cando se vai a expoñer aos nenos/as ao sol no verán, é mellor facelo nas horas non centrais do día, como á primeira hora da mañá ou última da tarde.

Aos tres anos de idade debería adquirirse unha boa hixiene do soño, de non ser así, as normas básicas consisten en manter un horario regular, non realizar actividades estimulantes inmediatamente antes ou ao deitarse, e desde dúas horas antes, reducir os estímulos, evitando pantallas, poñendo as luces da casa o máis ténues posible…e na medida do posible evitando ruídos na casa, especialmente nas inmediacións da súa habitación. Tamén axuda realizar algunha actividade tranquila, como ler un conto antes de irse á cama. O exercicio ao aire libre pola tarde axuda a que, pola noite, a melatonina actúe mellor.

En calquera caso, se seguindo estas normas básicas non hai descanso e sobre todo a súa ausencia repercute na actividade diaria debe consultalo co seu pediatra.